زمانی کیاسری با بیان اینکه خانم دکتر مجیدی( همسرفقید رئیس جمهور) استادی کامل و دلسوز بود، اضافه کرد: ایشان انسانی شایسته با فضایل اخلاقی بودند. بنابراین تعجب نکردم رئیس جمهور پس از مشاهده تصویر همسر و فرزند خود در محل اجلاس تا این حد اندوه داشته باشند و نتوانند صحبت کنند.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، ولایی، انقلابی و جهادی بودن و صداقت را از صفات مشترک پزشکیان و همسر فقید ایشان برشمرد و گفت: آنها با مراقبت از یکدیگر در مسیر خود این صفات را حفظ می کردند و تعلق خاطر رئیس جمهور به همسر فقیدشان به دلیل همراهی و هم قدمی در راه انقلاب بود.
به گزارش ایرنا، اجلاس بین المللی «خانواده، آینده و پیوندهای ماندگار» صبح روز چهارشنبه در مرکز همایشهای صدا و سیما برگزار شد و با دعوت مجری، مسعود پزشکیان برای سخنرانی در پشت سخنگاه قرار گرفت. اما بعد از پخش تصویری قدیمی از رئیسجمهور به همراه هسر مرحومه و فرزندانش، با ناراحتی شدید و درحالی که اشک میریخت از ادامه سخن خودداری کرد.
وی با بیان اینکه پزشکیان برای همسرش احترام خاص و فوق العاده ای قائل است، تصریح کرد: ایشان در تمام این سالها هم همیشه همان میزان احترام و تعلق خاطر را به همسر خود داشتند. حتی در مصاحبه ای که در انتخابات انجام دادند، زمانی که به این موضوع اشاره کردند دچار بغض شدند و مصاحبه ناتمام ماند. چرا که به گفته خود ایشان، همسرش یک رفیق و یار در همه لحظات پر فراز و فرود زندگی بود.
نماینده مردم ساری و میاندرود در مجلس با یادآوری حادثه فوت همسر دکتر پزشکیان، افزود: فروردین ماه سال ۷۳ که دانشجوی سال آخر پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بودم، این تصادف رخ داد که سبب شد دکتر پزشکیان همسر و فرزندش را در آن تصادف از دست بدهند و کاملا آن روزها و مراسمی که در دانشگاه برگزار شد را به یاد دارم.
عالیه زمانی کیاسری در گفت و گو با خبرنگار سیاسی ایرنا درباره هجمه برخی افراد و گروه های خاص به رئیس جمهور به بهانه های مختلف از احساسات و عواطف رئیس جمهور در فراغ همسر مرحومش گرفته تا برخی ویژگی های شخصیتی و رفتاری ایشان،گفت: به طور کلی با این رویکرد تخریبی علیه رئیس جمهور موافق نیستم و این گونه رفتارهای ناشی از بی اخلاقی را تایید نمی کنم.
این درحالی است که یک نماینده مجلس شورای اسلامی در واکنشی عجیب و حاشیه ساز به گریه های رئیس جمهور پس از مواجهه با عکس همسر مرحومش، نوشت: «واضح است که گریه همیشه نتیجه دلتنگی نیست، گاهی نشانه استیصال و درماندگی است به دلیل ضعف و نابلدی در پذیرش کاری که توانایی انجامش را نداشته.»